برای اینکه یک فرانچایز بتواند به طور قانونی یک تجارت دارای برند را اداره کند، باید حقوق را از امتیاز دهنده کسب و کار خریداری کند. هزینه‌های راه اندازی فرانچایز شامل هزینه ثابت (که به عنوان هزینه فرانچایز پرداخت می‌شود) و همچنین سایر سرمایه گذاری‌ها و محدودیت‌ها است. یک امتیاز گیرنده درصدی از فروش ناخالص خود را که به عنوان حق امتیاز شناخته می‌شود، به فرانچایز دهنده می‌پردازد.

این به مالک برند یا فرانچایز دهنده بستگی دارد که تعیین کند آیا شرایط یک فرد متقاضی متناسب با آن مدل کسب و کار است و آیا سرمایه‌ای برای ایجاد یک مکان قوی دارد یا خیر. فرانچایزهای بزرگ کانادا مانند فرانچایز فست فود مک دونالد می‌توانند در مورد اینکه چه کسی شرایط استفاده از این برند را دارد، بسیار گزینشی عمل کنند.

قبل از اینکه معامله تجاری فرانچایز انجام شود، دارنده برند و امتیاز گیرنده بالقوه برای بحث در مورد عملیات آینده و تعیین اینکه آیا همه برای فرهنگ برند مناسب هستند یا خیر، ملاقات خواهند کرد. در این زمان، هم امتیاز دهنده و هم صاحب کسب و کار کوچک بالقوه می‌توانند با یکدیگر مصاحبه کنند. برای فرانچایزها مهم است که از امتیاز گیرنده در مورد کسب و کار سؤال بپرسند، زیرا توافق باید به نفع هر دو طرف باشد و یک رابطه کاری قوی ایجاد کند.

هنگامی که همه طرفین توافق کردند که این مشارکت برای دو طرف سودمند است، صاحب امتیاز آینده باید یک قرارداد فرانچایز و سند افشای آن را امضا کند. این اسناد از نظر قانونی امتیاز گیرنده جدید را به استانداردهای برند، از جمله تمام هزینه‌ها، درصدهای حق امتیاز، الزامات بازاریابی و دسترسی به مالکیت معنوی برند مانند علائم تجاری و دستور العمل‌ها مرتبط می‌کند. در کل، فرانچایز نوعی نمایندگی است که محدودیت‌های بیشتری دارد اما سود آن هم مناسب است. اگر قصد خرید فرانچایز دارید پیشنهاد می کنیم حتما خرید بیزینس فعال در کانادا را مطالعه کنید.

نکات مهم خرید فرانچایز در کانادا

هنگام خرید فرانچایز در کانادا، باید مطمئن شوید که این یک سرمایه گذاری سودآور خواهد بود. عوامل زیادی در تخمین سود بالقوه هر کسب و کاری نقش دارند. اولین قدم هنگام انجام بررسیهای لازم این است که به دنبال فرصت‌هایی با سودآورترین امتیاز در کانادا باشید.